Memoires van Idothius

Reis naar Iwor

• Idothius is een centaur die in Parnassus leeft.

• Hij leert op een soort school hoe hij met Anma moet omgaan en communiceren. Anma zijn natuurgeesten die in bomen, planten, schimmels, rotsen en het water leven. Ze zijn sterker naarmate er meer leven in een omgeving is.

• Idothius wordt opgeleid om de balans in Iwor te herstellen.

• Idothius leert de kunst van het ‘luisteren’ naar de Anma van Oudste Nefiti. “Ze luisterde naar het water en het water luisterde naar haar”.

• Idothius vertrekt naar Iwor voor zijn missie. Op een tussenstop in Oros, beschrijft hij het als een weelderige groene stad met kanalen als straten in een tropische rivierdelta.

Aankomst in Iwor

• Aankomst in Iwor. De hoeders zijn verbaasd dat ze hierheen gestuurd worden. Het is een weelderige, ongerepte plek. Veel pagina’s met beschrijvingen van de flora en fauna. Ervaringen met lokale Anma.

• Na enkele dagen de Amadan afgevaren te zijn maakt de rijke groene jungle echter plaats voor een kaal rots en berglandschap. Hier was ooit een bos, maar nu staan er slechts een paar strijdbare kleine plantjes tussen rottende boomstronken.

• Rookpluimen in de verte

• De rivier is haast levenloos. De vissen die er nog zijn zijn ziek.

• Idothius beschrijft grote metalen bouwwerken, die ze vanaf de rivier voorbij zien rollen over metalen lijnen. “Ze bewegen wel maar ze leven niet.”

• Het konvooi van verzorgers, de Anma en Fae wezens komt via de rivier aan aan in de stad Ouranopolis. Idothius beschrijft het als een alleenstaande berg in de uitgestrekte kale vlakte, die helemaal uitgehouwen is om er gebouwen en wegen in te maken. De stad reikt de hemel in en als het bewolkt is kan je de bovenste lagen van de stad niet zien. Over iedere laag van de toren bewegen de metalen monsters op en neer. 

• Idothius schrijft dat ze warm en gastvrij worden ontvangen door de kleine tweebenige wezens die zich gnomes noemen. Ondanks dat kan hij zich maar niet thuis voelen in deze stad van staal & rook.

• Na enkele dagen reizen Idothius en de verzorgers naar de uiterste piek van Ouranopolis. Hier zijn ze door de aristocratie uitgenodigd om hun hulp aan de gnomes te bespreken.

Werk in Ouranopolis

• De gnomes willen hulp omdat er een hongersnood dreigt. Al twee jaar weten ze niet voldoende eten voor zichzelf te verzamelen. o.l.v. Nefiti vragen de verzorgers meer informatie over de dreigende hongersnood. Hoe verzamelen de gnomes hun eten? Waarom lukt dat nu niet?

• Deze dag schrijft Idothius meerdere pagina’s. Vol verbazing en ontzetting beschrijft hij hoe de gnomes in hun levensbehoeften voorzien. “De gnomes accepteren niet wat ze toebedeeld wordt als deelnemers in hun omgeving. Ze zien zich niet als een onderdeel maar als daarbuiten. Ontevreden met vruchten van balans, nemen ze hun omgeving en bewerken die tot een vorm die ze aanstaat. De gnomes voorzien in hun eigen eten door bossen te kappen en gigantische velden met één plantensoort aan te leggen; een soort eetbaar gras. Ze plaatsen netten als muren met valstrikken in het water en doden alles wat ze vinden. Van volwassen vis tot kuit. Waarom ze dit doen is een wonder. Ze werken zich een ongeluk, en hun dieet wordt er alleen maar slechter van. En nu; een hongersnood door ziekten in die ene plant.

• Idothius vertelt dat Nefiti hem de taak geeft om de vergiftigde en dode wateren rondom Ouranopolis te herstellen. Hiervoor moet hij werken met Olrik ‘dingenmaker’/’knutselaar’ (niet echt te vertalen vanuit centaur), die alles weet over de ‘instrumenten/gereedschappen’ (machines niet echt te vertalen vanuit centaur).

• Idothius haat zijn taak en zijn nieuwe partner. Olrik is alles wat er mis is met de gnomes. Iemand die weigert de natuur te accepteren zoals deze is. Iemand die moet bewerken, knutselen en manipuleren. In de eerste weken van hun samenwerking botsen Olrik en Idothius veel.

• Langzaamaan worden Olrik en Idothius vrienden. Idothius is ingenomen door de levendige fantasie en het opgewekte karakter van Olrik. Olrik is eindeloos geïnteresseerd in ‘hoe’ de anma werken.

• Idothius en Olrik hebben ruzie na een succesvolle dag van waterzuivering met de Anma. Olrik is enthousiast en wil meer doen, maar Idothius wijst op het belang van balans in natuur en luisteren naar de Anma. Olrik vraagt of hij ook kan leren wat Idothius kan, stelt voor om de Anma te onderzoeken in zijn lab, maar Idothius is woedend over dit idee. Het streven naar controle heeft juist tot problemen heeft geleid, zoals de hongersnood.

• Er gaat wat tijd voorbij zonder dat Idothius gedetailleerd schrijft. Soms wat korte notities over de voortgang van de schoonmaak en verbeteringen van de natuur en voedselveiligheid can Ouranopolis en de omgeving of agenda-notities dat hij op bezoek gaat en eet bij de familie van Olrik, of andersom.

Mislukking van de missie

• Er is iets heel ergs gebeurd. Na een decreet van de leiders, op advies van Nefiti, om de laatste mijnen vanwege hun afvalwater volledig te sluiten, zijn boze eigenaren in Ournapolis in protest gegaan door alle mijnen en fabrieken weer te openen.

• Idothius schreef de volgende dagen vol walging over de lafheid van de leiders leiders van Ouranopolis. In plaats van de confrontatie aan te gaan met die vernietigers van  al hun goede werk besluit de stad om zich erbij neer te leggen.

• Idothius schrijft dat Nefiti heeft besloten de grote verzorging af te breken. 5 jaar aan werk door de prullenbak. 5 jaar weg van thuis. Maar ook 5 jaar lang vrienden voor het leven gemaakt met Olrik.

• Idothius schrijft dat hij al z’n spullen heeft gepakt en op de boot heeft gezet. Vanavond gaat hij afscheid nemen van Olrik en zijn familie.

• De volgende pagina’s zijn leeg. Dit is alles wat Idothius heeft geschreven.